(μια δεύτερη προκήρυξη, πάλι για τους φοιτητές και την πόλη)…
Δεν αρκεί η σκέψη να αναζητά την πραγμάτωσή της, πρέπει και η πραγματικότητα να αναζητήσει τη σκέψη
Στους δρόμους της πόλης, στο Πανεπιστήμιο, στους χώρους δουλειάς, στα μαγαζιά της διασκέδασης η καθημερινότητά μας κατακερματίζεται και αποστειρώνεται. Ο χρόνος και ο χώρος απαξιώνονται – εκτός αν πρόκειται για την ανταλλακτική τους αξία – και τα δικαιώματά μας περιορίζονται στο δικαίωμα της κατανάλωσης. Οι ανάγκες μας για επικοινωνία, δημιουργία, ψυχαγωγία ή ακόμα για στέγαση καθορίζονται με γνώμονα το κέρδος και την αναπαραγωγή του.
Η κατάληψη είναι ένα μέσο για να επαναφέρουμε ένα κομμάτι της πόλης στα μέτρα των αναγκών μας - που από κοινού θα επαναπροσδιορίσουμε. Αναζητούμε χώρο ελευθερίας αλλά δε μένουμε εκεί. Δοκιμάζουμε τον τρόπο να τον πραγματοποιήσουμε.
Η χώρος της κατάληψης, ο ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός και το ελεύθερο στέκι που ετοιμάζουμε παραμένουν ανοιχτά σε οποιονδήποτε φοιτητή-τρια ή μόνιμο κάτοικο της πόλης (έχουμε ξεπεράσει προ πολλού το διαχωρισμό) μοιράζονται τον πυρήνα της λογικής μας. Οτιδήποτε παραπέρα μένει να το συνδιαμορφώσουμε.
Απαντήσεις σε συνήθεις επικρίσεις…
Οι καταληψίες κατέλαβαν το κτίριο για τους εαυτούς τους, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν
Η κατάληψη είναι για μας πράξη δίκαιη απέναντι στην αποστέρηση του ελεύθερου χώρου και της ελεύθερης έκφρασης. Προχωρήσαμε όχι επικαλούμενοι «νόμιμα δικαιώματα» αλλά ακριβώς αυτή την ιδέα. Γι’ αυτό και η κατάληψη είναι ανοιχτή σε όσους υφίστανται την ίδια αποστέρηση. Αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε την αξίωση να τους «εκπροσωπούμε», αφού δε μας αφορά η λογική της εκπροσώπησης.
Οι καταληψίες δεν ακολούθησαν τις νόμιμες διαδικασίες και δεν απευθύνθηκαν στο πανεπιστήμιο και στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών
Η ομάδα πρωτοβουλίας είχε έρθει σε επικοινωνία με τον πρύτανη του πανεπιστημίου και δεν αρνήθηκε ποτέ την απεύθυνση στις γενικές συνελεύσεις, που ήδη τώρα πραγματοποιείται. Ζητούμε τη στήριξη όλων, ωστόσο η λογική μας από την αρχή ήταν ότι δεν αντιμετωπίζουμε τη στήριξη αυτή σαν προϋπόθεση για να ξεκινήσουμε.
Η κατάληψη θέτει εμπόδια σε άλλες ομάδες που έχουν ανάλογα σχέδια αλλά με διαφορετικές μεθόδους.
Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις της κατάληψης. Από τη μια αυτή παραμένει ανοιχτή σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να συνδιαμορφώσει το περιεχόμενό της. Από την άλλη καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να διεκδικήσει κανείς την ελεύθερη έκφραση και το χώρο του και είναι για μας αυτονόητο ότι δε θα παρεμποδίσουμε τέτοιες κινήσεις.
Επιπρόσθετα δεν έχουμε την αξίωση να είμαστε ή να εμφανιζόμαστε σαν ο «επίσημος» φοιτητικός ραδιοφωνικός σταθμός. Είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι πρόκειται για έναν αυτόνομο – ελεύθερο σταθμό και ένα αυτόνομο – ελεύθερο στέκι.
Στην κατάληψη υπάρχουν «άσχετοι» που καμιά σχέση δεν έχουν με τους φοιτητές
Έχουμε ξεπεράσει στην πράξη τον διαχωρισμό σε φοιτητές και μη, που δε μας λέει τίποτα. Στην κατάληψη διεκδικούμε να είμαστε όλοι το ίδιο, να αποφασίζουμε μαζί και αρνούμαστε τέτοιους απατηλούς διαχωρισμούς. Δε θεωρούμε ότι οι φοιτητές έχουν περισσότερα δικαιώματα εξαιτίας αυτής της ιδιότητάς τους.
Η κατάληψη καταστρέφει ένα ιστορικό κτίριο της πόλης που έτσι κι αλλιώς έχει πρόβλημα στατικότητας.
Το κτίριο του Ματσάγγου είναι κομμάτι της ιστορίας του Βόλου, εγκαταλελειμμένο από τους θεσμούς της και από την ανικανότητα της αγοράς. Όχι μόνο δεν το καταστρέφουμε αλλά του δίνουμε ζωή και το μετατρέπουμε με κόπο από ερείπιο σε εστία συλλογικότητας, δημιουργίας και συμμετοχής. Για τα στατικά προβλήματα ζητούμε τη βοήθεια του πανεπιστημίου και όποιου άλλου μπορεί να βοηθήσει.